Ο δρόμος της φιλίας.


Κανένας άνθρωπος δεν επιλέγει συνειδητά την απομόνωση του.
Από την φύση μας εξάλλου είμαστε κοινωνικά όντα, έχουμε την ανάγκη  να επικοινωνήσουμε, να δημιουργήσουμε σχέσεις, να συνυπάρχουμε με άλλους ομοίους μας..
Γιατί όμως, αυτή η συνύπαρξη, είναι τόσο δύσκολη στις μέρες μας?
Γιατί ολοένα και πιο συχνά παρατηρούμε μοναχικούς ανθρώπους?
Γιατί φαντάζει τόσο ακατόρθωτο, η επαφή και η δημιουργία μιας ανθρώπινης σχέσης?

Είναι γεγονός ότι ζούμε μια απαιτητική εποχή, με διάφορες δυσκολίες και καλούμαστε ολοένα να αντεπεξέλθουμε στα καινούργια κεφάλαια της ζωής μας και να προσαρμοστούμε, με το πέρας του χρόνου, σε οτιδήποτε έρθει στο διάβα μας...Κάπως έτσι, θαρρώ, οι άνθρωποι αποπροσανατολίζονται και στρέφονται ολοένα και περισσότερο στον ατομικισμό έναντι της συλλογικότητας.
Λίγο  η έλλειψη χρόνου, λίγο το αγχωτικό πρόγραμμα της καθημερινότητας, οι σκοτούρες, η αλόγιστη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική απομόνωση.
Δώστε χρόνο και χώρο στα άτομα που θέλετε να έχετε στην ζωή σας!
Η φιλία είναι ένας πολύτιμος θησαυρός, είναι ένα μέσω έκφρασης, ένα σημαντικό και αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας.
Ο φίλος μου για εμένα είναι συνοδοιπόρος μου, όχι μόνο στις εύκολες στιγμές μου αλλά και στις αναπόφευκτες περιόδους θλίψης, αλλαγών και δυσκολιών. Είναι μια διακριτική φιγούρα που κατανοεί το παρελθόν μου, πιστεύει στον μέλλον μου και με αποδέχεται για αυτό που είμαι.
Μεγαλώνοντας, μέσα από το δικό μου βίωμα, ανακάλυψα ότι η φιλία, πρέπει να στηρίζεται στο διάλογο, στην αμεσότητα  και ευθύτητα, εάν πράγματι σε ενδιαφέρει να διατηρηθεί μια σχέση.
Κοινώς όχι δεύτερες σκέψεις παιδιά, καθαρό βλέμμα.
 Δεν θα μπορούσα να φανταστώ την ζωή μου χωρίς φίλους, κενή...
Χωρίς να μοιράζομαι τις χαρές μου, τις αμφιβολίες μου, την σιωπή μου και την φωνή μου.
Θέλει κότσια να γνωρίσεις ένα άτομο, να του επιτρέψεις να εισβάλλει στην ζωή σου και το αντίστροφο και να διατηρήσεις την γνωριμία αυτή αναλλοίωτη στο χρόνο.
Σκεπτόμενη κάποια βράδια τις φίλες μου, συνήθως μετά από ένα πολύωρο τηλεφώνημα ή ένα σύντομο μήνυμα καληνύχτας - καλημέρας, τι κάνεις , έχεις χρόνο.. θέλω να σε δώ... θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό και είμαι ευγνώμων για αυτό.
Είχα την τύχη να γνωρίσω αυτές τις κοπέλες, τις από καρδίας φίλες μου σήμερα , που από την πρώτη  στιγμή με έκαναν να αισθανθώ ξεχωριστή  και επιζήτησαν από εμένα κάτι πιο σταθερό και βαθύ .
Η κάθε μια έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου για διαφόρους λόγους, μα όλες τους, όμως, είναι
είναι αξιόπιστες, έμπιστες, ακέραιες...
Τις εκτιμώ γιατί προσεγγίζουμε με την ίδια οπτική και λεπτότητα το πολύτιμο δώρο της φιλίας: όσο πιο στενή είναι η σχέση μας τόσο πιο απαραίτητο είναι να είμαστε διακριτικοί και ευγενικοί.  
Τι να πρωτοθυμηθώ, αλήθεια, πολλές οι αναμνήσεις μας, τα ξενύχτια μας, τα χαχανητά μας..
Σε άλλα τόσα λοιπόν....
Και ας μην ξεχνάμε, οι φιλίες που δημιουργούμε  καθορίζουν αρκετά και την ποιότητα μας..
Είμαστε και γινόμαστε τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε!
   
 

Ο έρωτας ξεγυμνώνει τα σώματα· η φιλία ξεγυμνώνει τους χαρακτήρες. C. S. Lewis.


Πηγή έμπνευσης..Οι δικές μου μικρές κυρίες
Η κυρία P..
Η κυρία A..
Η Κυρία Χ..



  
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις